ความหมายของคำว่า ' ท่าว, ทะท่าว '

ความหมายของคำว่า ' ท่าว, ทะท่าว '
ท่าว, ทะท่าว หมายถึง (กลอน) ก. ล้ม, ทบ, ซํ้า, ยอบลง; เดิน; ทอดทิ้ง เช่น ท่าวจักทอดธุระกะว่าฝันเป็นแน่. (นิทราชาคริต).

ท่าว, ทะท่าว
(กลอน) ก. ล้ม, ทบ, ซํ้า, ยอบลง; เดิน; ทอดทิ้ง เช่น ท่าวจักทอดธุระกะว่าฝันเป็นแน่. (นิทราชาคริต).
ท่าวกำลัง
(กลอน) ก. เดินพล.
ท่าวทบระนับ
(กลอน) ก. ล้มหกคะเมนทับกัน.
ท้าว ๑
น. ผู้เป็นใหญ่, พระเจ้าแผ่นดิน, (โดยมากใช้ในบทกลอน); ตําแหน่งบรรดาศักดิ์ข้าราชการฝ่ายใน; (ถิ่น-อีสาน) คําประกอบชื่อผู้ชายที่เป็นเชื้อสายเจ้าหรือขุนนาง.
ท้าวนาง
น. ข้าราชการฝ่ายใน.
ท้าวพญา, ท้าวพระยา
(กลอน) น. กษัตริย์.
ท้าวพญา, ท้าวพระยา
(กลอน) น. กษัตริย์.